Psychoterapia grupowa

Grupy prowadzimy od 2004 roku. Jesteśmy ośrodkiem, który jako pierwszy w Olsztynie zaczął prowadzenie grup terapeutycznych z elementami ISTDP. Raz, czasem dwa razy do roku – jesienią i po Nowym Roku – powstają u nas grupy psychoterapeutyczne dla dorosłych. Trwają od roku do dwóch lat, odbywają się raz w tygodniu po dwie godziny. Udział w grupach jest poprzedzony konsultacjami. Prowadzimy niewielkie, kameralne grupy.

Na wszelkie szczegółowe pytania udzielamy odpowiedzi podczas konsultacji. Grupa jest prowadzona przez certyfikowanych psychoterapeutów Polskiego Towarzystwa Psychologicznego i Europejskiego Stowarzyszenia Psychoterapii, w związku z czym osoby szkolące się w terapii mogą otrzymać zaświadczenia o odbytej własnej psychoterapii. Zapraszamy na konsultacje do Katarzyny Pokropskiej pod nr 604436777, ale informacje o grupach otrzymacie u każdej z naszych psychoterapeutek.

Psychoterapia grupowa opiera się na założeniu, że problemy psychologiczne mają źródło w relacjach z innymi ludźmi i w tych relacjach się przejawiają. Będą one zatem widoczne i odczuwalne również w grupie terapeutycznej, w relacjach z uczestnikami, z całą grupą i z prowadzącymi psychoterapeutami. Mogą być w grupie nie tylko przeżywane, ale również poddawane refleksji i rozumieniu. Grupa staje się w ten sposób środowiskiem terapeutycznym, które sprzyja poznawaniu siebie, innych ludzi i naszych związków z nimi. Stwarza warunki do uświadamiania sobie własnych wzorców kontaktowania się z ludźmi i tego jak budujemy z nimi relacje. Daje możliwość poznawania nawykowych sposobów myślenia, przeżywania, zachowania, a także wynikających z nich konsekwencji.

Zatem grupa terapeutyczna sprzyja poszerzeniu i pogłębieniu świadomości, zwiększaniu odpowiedzialności i możliwości wyboru, co może stanowić początek zmian i sprzyjać zdrowieniu oraz własnemu rozwojowi.

Problemy, w których efektywna jest terapia grupowa:

trudności w tworzeniu i utrzymaniu związków;
doświadczenie pustki i poczucia braku sensu życia;
stale odczuwają napięcie i niepokój.
A także dla tych, którzy skarżą się na takie problemy, jak:
nadmierne wycofanie, nieśmiałość, osamotnienie,
nadmierna impulsywność, zbyt szybkie uleganie emocjom i przechodzenie do działania,
unikanie konfrontacji, nie podejmowanie rywalizacji,
problemy w rozpoznawaniu, doświadczaniu, wyrażaniu uczuć,
trudność w rozumieniu zachowań, reakcji i uczuć innych ludzi, jak również swoich
bliskich,
nadmierna skłonność do intelektualizowania, racjonalizowania,
bierna agresja,
obawa przed własnym gniewem i gniewem innych,
obawa przed bliskością,
poczucie, że nie potrafi się kochać,
trudność w przyjmowaniu miłości, czułości, tkliwości, przyjaźni, serdeczności;
poczucie, że jest się nudnym, nieatrakcyjnym, albo inni mówią o nich w ten sposób,
trudność w doświadczaniu radości, spontaniczności,
poczucie braku realizowania się w pracy,
sabotowanie swoich sukcesów.